Την σημερινή ημέρα, θυμόμαστε τους οσίους Θαλάσσιο και Λιμναίο. Πληροφορίες για τους βίους των οσίων ανδρών , λαμβάνουμε από το Συναξάριο της Κωνσταντινουπόλεως. Ο Όσιος Θαλάσσιος, ιδρύει ασκητήριο επάνω σε όρος όπου εγκαταβιώνει. Αργότερα, στο ασκητήριο του οσίου προσήλθε ὁ Λιμναίος, που ελκύσθηκε από τη φήμη της οσιακής βιωτής του λαμβάνοντας από τον θείο αυτό διδάσκαλο, το υπόδειγμα της γνήσιας και αληθινής μοναχικής ζωής. Μετά την κοίμηση του οσίου Θαλασσίου, ο όσιος Λιμναίος κατέφυγε κοντά στον γέροντα Μάρωνα. Αποφασίζει να ανέβει στην κορυφή του όρους που ήταν κοντά, όπου διέμεινε ασκητικά, άστεγος, για τριάντα οκτώ ολόκληρα χρόνια, εκτεθειμένος στο ψύχος και στον καύσωνα. Ο Θεός, τον αξίωσε του χαρίσματος της θαυματουργίας. Ο Όσιος Λιμναίος δὲν έμεινε μόνο στο έργο της ασκήσεως, αλλά επιδόθηκε και στο έργο της φιλανθρωπίας. Συγκέντρωσε όλους τους τυφλοὺς της περιοχης καὶ έκτισε για τον καθένα κελί, φροντίζοντας για την διατροφή τους απο την ελεημοσύνη των Χριστιανών, οι οποίοι τον επισκέπτονταν για να λάβουν την ευχὴ του.
Ο όσιος Λιμναίος κοιμήθηκε ειρηνικά.