Ωστόσο, εκείνος, είχε στα χείλη του μία προσευχή, την οποία προσφωνούμε μέχρι και σήμερα στο τέλος κάθε Θείας Λειτουργίας:
«Είη το όνομα Κυρίου ευλογημένον, από του νυν και έως του αιώνος».
Τελικά ο Διάβολος χάνει αυτή τη μάχη, καθώς η πίστη του Ιώβ ουδέποτε έπαψε και ουδέποτε σταμάτησε να καθοδηγεί τις πράξεις του. Ο καλός Θεός του χάρισε γι’ αυτή την πίστη μακροζωία, περισσότερα πλούτη αλλά και μια όμορφη οικογένεια, αποκαθιστώντας τον τόσο σε αυτή, όσο και στην άλλη ζωή.
Από την ψυχοφελή αυτή ιστορία διδασκόμαστε για την σωτήριο υπομονή του Ιώβ, με την Εκκλησία να προσδίδει και τον όρο «Ιώβεια Υπομονή», μπροστά στης δυσκολίες της ζωής, καθώς ο Θεός γνωρίζει και προσπαθεί να δώσει ότι καλύτερο στα παιδιά του.